چشم در برابر چشم!!!              چ

                 می گویند از زمان یکی از پیامبران آسمانی، قانون تعادل (قصاص) یا بقول ما

                                                         پارسیان:

                                             چشم در برابر چشم؛ ابداع شد ،

                                    برای تسکین درد کسی که حقی از او ضایع شده !             

                از ابعاد حقوقی و فلسفی و منطق صوری که در آن است میگذرم که جایش اینجا

                                                                 نیست

                                  آدمی برای رسیدن به آرامش دست به هر تلاشی میزند...

                                             رسم این جدول را بگذار به حساب

                                              بی قراریم ...                    

                         از من  دلگیرنباش نازنین...خودم را به درودیوار میکوبم به امید آرامش...

                 خودت خوب می.دانی من،حق محفوظی که در ستون سمت چپ جدول ذکر شده؛

                                                            ندارم!

              چرا که خودم باعث پدید آمدن ستون سمت راست جدول شده ام... واین اوج

                                                         دردیست که

                                            تا مغزاستخوان مرا می.سوزاند...

           احساسات اهل منطق نیستند...باید برای آرام کردنشان فرآفکنی کنیم...یا سرشان کلاه

                                                         بگذاریم!

                          من و تو اهل منطق هستیم و می.دانیم اساس این جدول باطل است...

                      ولی رگ گردن من که خون آرش وشان درآن جریان دارد اهل منطق نیست!

                    احساس غیرت که میکند...خون در آن میدود...میزند بیرون...برجسته میشود...

                             و من روی سیاه برای آرام کردنش به هر ترفندی چنگ میزنم...

           آخر اگر از خروش باز نه ایستد...جانم به لب خواهد رسید...وناگزیر باید که قاصد

                                                            مرگ را

               در آغوش بگیرم...پس باید که سرش را شیره بمالم! ... این جدول را طراحی کردم

                                                              تا

                           آرام اش کنم... تا غرور جریحه دار شده اش را التیام بخشم...تا...

                    اما عزیز دل... تو به دلنگیر...تقصیر گردن من است...نه وجود نازنین تو...

                          مرا ببخش برای همه چیز...برای این جدول...برای منی که هستم...

                            برای خیلی چیزها... مرا ببخش نازنینم برای چیزی که هستم...

               برای چیزی که برای تو نیستم... مرا ببخش...هرچند که تقدیر را دست آویز نبودنم

                                                     قرار میدهم...

                                                    مرا ببخش...

                                         قلهک 8/8/93 پنجشنبه